Sevgi Çıkmazı

 

S E V G İ  Ç I K M A Z I

 

 

Türkiye Cumhuriyeti’nin  Ortadoğu’da bir güç olmasını istemeyen Batı,  kuruluştan itibaren iç karışıklıklar da dahil her türlü yıkıcı eylemleri kullandılar. ABD’nin Ortadoğu planı “ Vilson Prensipleri” ile başlar günümüzde de BOP olarak devam eder. Emperyalizmin hesabı bitmez. Sömürü için her yol denenir. Kimi zaman etnisiteleri kışkırtır, kimi zaman da dinleri aracı olarak kullanır. Ekonomik yönden kaynaklara el koyar. Bunun için de yerli ortaklar elde eder. Daha da dirençli bir toplumla karşılaşırsa askeri darbelerle gelişmenin önünü keser ve şu bakışı uygular. Der ki “ Biz ülkemizde vatan hainlerini bulur ve ortadan kaldırırız; başka ülkelerin hainlerini de işbaşına getirir, kullanırız !” Bizde uygulanlar da bu değil mi? 1960’lı, 70’mişli, 80’li yıllarda az mı canlar verdik! 

 

           Aşağıya aldığım şiiri de 1970’li yıllarda, ülkemizde çıkardıkları kargaşalar içinde, düşürüldüğümüz durumlara bir uyarı olarak yazmıştım. Zira okullarda ders yapamaz duruma getirilen Eğitim de çıkmazdaydı.

 

         S E V G İ  Ç I K M A Z I

 

Doğar geceden gündüze insan

Doğar öfkeden seviye - yeni bir yaşam

Arınmış dağ - taş, arınmış yürek

Yürekte damar - damardaki kan

 

Bir Nisan yeşili dolar içime

Islak yapraklar arasındaki can

Barışır toprakla bitki - çiçekle arı

Umut başak. Erir -  erir kocaman

 

Gel gör ki kardeşim yeşil yapraklar sarı

Sarıhumma yakalamış sımsıkı insanları

Titrer toplumun özü - koparılan çiçekler

Gözü dönmüş köçekler hep kan mı içecekler

 

Kırağı düşürülmüş şimdi yeşillere allara

Ulusum düşürülmüş bu çekilmez hallara

 

Bir küçük ki yıldızlar dağlar

Bir tutam tuz - bir üçüm yüz

Umutlar kör olmuş - bakışlar kum

Gözlerimizde gözden bir çıban mı var

Didindik durduk,  bekledik yorulduk

Kundaktaki bebeler kundakçıların ellerinde

Uzandı evlere dek sancılı ağrılar

Gözlerimizde kanlı isyan var

 

Umutlarda güzellikler vardı ulusça

Başımızda sevgiden örülen çelenkler

Kutladıkta Mayıs sevinçlerini bir

Özgürlüğe koşardık yüreğimizde vatan

 

       Ne olduk şimdi

       Tuz olduk dağıldık

       Toz olduk dağıldık

       Gülemedik biz

 

Gel kardeşim yansın yüreklerdeki giz

Tutuşsun gönlümüz yine sevdalansın yürekler

Kör olmasın gözümüz - kırılmasın dizimiz

 

Açmaya yüz tutmuş tomur tomur

Binlerce tomurcuk yöreyi saran

Filiz filiz - fidan fidan

Kırılır mı insan

Gül sümbül menekşe hanımeli

Yüreğimizde renkler Anadolu temelli

        Gel gör ki vampirler kan istiyor

        Yetmiyor akan kanlar

        Üstelik can istiyor

 

Yürekte sevgi - sevgide özün

Aynadaki yüz - yüze değen göz

Yayla sularında yıkanacağım

Paslı mangal gibi durmasın yürek

 

Ateşe su - suya bir fidan

Toprağa bir can cana da canan

Ulusum yandıkça çok yanacağım

Gönlüm - gönlüm yaralı

 

Kırağı düşürülmesin yeşillere - allara

Alan bırakılmasın uluyan çakallara

————————1977 / Kazım Memiç

 

         Ulusları kurtaran Eğitimdir. Cehalet, yıkımın başlangıcı, emperyalizmin de baştacıdır.  Cahil bırakılan toplumlar başkalarının kölesi olurlar