İnsan İnsanın Kenesi
Kimdir Kimin Efendisi
!..
Kazım Memiç
İnsan insanın
kenesi durmaz ısırır
Başıbozuk
düşünceler yolda serili
Boş başaklarda
evin ne arar
İnsanlar kirişte,
ok yayda gerili
Okun kime hedef karşında kim var
Öfke boyu aşmış binlerde kin var
Dön arkaya bir bak boyca ekin var
Neden yazdan sonra güz olamazsın
Uzaklara yeten söz olamazsın
Ülkenin çayları
ağıt yakıyor
Dağlar yücelerden
dönüp bakıyor
Atalar derinden
güne akıyor
Neden bir bakmazsın gözlere neden
Aldanırsın yalan sözlere - neden
Tanrı’nın verdiği
güllere bakın
Aklını diri tut
kendinden sakın
İnsan insanın özü
canından yakın
Neden kardeşinle olmazsın - neden
Yaklaşıp coşkuyla dolmazsın neden
İnsan insanın övenderesi
Deh deyip bastıkça kaşar
Kağnılar gıcırdar
Motor sesine
Alacakaranlıkta değişen çehre
Kestiler suları karanlık bastı
şehre
Susuz - uykusuz insanlar
İnsanlar yanılgılarında
Bin bir esefle ve
Kısılan sesle
Bakışakaldılar
Yaşam yanılgısı
Meydanların rengi elma şekeriydi
Bir yaladılar - bin bir mühür
Bastılar kaderlerine
Darağacına çektiler geleceklerini
Sonra derin bir uyku yeniden
Dalış o dalış bitmez
Atomlar patlar yörelerinde
Adem gelse de baş ucuna
Elma şekeri yenilmiştir bir kere
Uyan, dese de işitmez
İnsan insanın
kenesi
Ökseotu olmuş
damarlarda
Emer şişer -
şişer emer kanları
Doyuramazsın
“tepegöz” insanları
Elma şekeri
çocukların ellerinde
Kıral çıplak dese
de ortamda
Zokayı yutmak var ya
Ne Alaattin’in Lambası
Ne de akrep ısırması
Uyaramaz insanları
İpin ucu İllimünati
Emperyalizm saldırması
Kene emer - kan akar
Gün ortası can yakar
Demokrasiyi hep
yaz sandılar
Elma şekeri bahar
şakası
Bir yaladılar,
bin bir mühür bastılar
Ayın haresinde halay çekip
Geleceklerini darağacına astılar
Yaz uzakta
İnsanlar kızakta
Vakit çok geç
Pişmanlıklarına yanacaklar
Kazım Memiç (Eğitimci, şair ve yazar),
DEVAMI YARIN
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder