İnsan İnsanın Kenesi
Kimdir Kimin Efendisi !..
Kazım Memiç
Ateşböceği pır pır havada
Doğanın uyumu görkemli
Arılar var, karıncalar
Bir de Ağustos böceği
Melodiler geceleri
Bir birini tamamlar
Bulut bulut yağmur olur
Toprak ana mamur olur
Ya insanlar
Ya insanlar
Alır saklar kaçar saklar
Irmaklar akar gider de
insanlar prematüre
Su yolunu bulur da
İnsan bulamaz
Açamazlar yollarını
Eller uzakta
Diller tuzakta kalırlar
İnsan insanın efesi değil artık
İnsan insanın pejmurdesi
Bir kuyu ki kazan kazana
İnsanlar mı harami
Haramiler mi takanlar
Sağlığımızı sağlıksız yapanlar
Derin koyaklarında yurdumun
Ateş olup orman yakanlar
İnsanlar birer prematüre
Devlet gücü kement
Demokrasiye taktılar
Fora ateş körüklediler Devleti
Devlet körük
Havaladılar Devleti
Yaktılar
Devlete zincir taktılar
Bir tutam insandılar
Devlete yaslandılar
İnce damarlarını sızdılar
Devletin
Azdılar, kurnazdılar
Ellerinde mazlum kanı
Çok derin yobazdılar
Gizli sevdaları vardı
Vampir olup damarlarda
Kan bırakmadılar
Emdiler kanını - kan sülükleri
Devleti kansız bıraktılar
Bu topraklar kanla VATAN olmuştu
Canla yoğurulmuştu topraklar
Mutluluk ararken insanlar
Kirli dişleriyle kalpazanlar
Kanı - canı saman altı ettiler
İliç’te insan pazarı
Ucuz mudur altından
İNSAN !
Ruhsuz yüzleri - ağır metal sözleri
Alaşafakta ışığı kararttılar
Devlet kaybetti
Toprağım hallaç elinde
İnsanım zehir selinde
Hırsız kazandı
Şimdilik
(...)
DEVAMI VAR
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder